sábado, 23 de febrero de 2008

le résumé

Et voici la vidéo qui résume mon erasmus jusque décembre :



Merci à tous, à tous ceux qu’on a connu et que vous avez fait que cet erasmus vaut la peine.

Grosses bisous et prenez-soin de vous.

Amiguiños

Supoño que con este post rematarei a tanda de adicatorias, para pasar despóis ós relatos das miñas aventuriñas por La France. xD.

Era obrigado facervos un blog a todos vos: á miña xente.

Mis niñas, que saibades que estou feliz de que cada unha comece a atopar o seu camino: Lour en Barna, Ana en Ourense, Cris en Santi (inda que, creo recordar, con perspectivas de Barna, non?), Meri en Canarias, Carmen en Madrid e o resto: Leti, Sara, Yola e Victoria, fieis a Vigo.

En vos, rapaces, seréi sincera: cando máis penso en vos é cando chega a fin de semana. Concretamente, o sábado. Nunca crin que chegaría a botar en falta os botellóns. xD. Quen cho ía dicir, eh, Nando! Os botellóns no reconfortante espigón. xDD.



E réstanme as miñas nenas de hoquei. Non me esquezo de vos, nin moito menos. Sei que cada unha temos os nosos plans a medio-curto plazo, pero confío en que volverémonos reunir e formar o equipazo que eramos. Inda que só sexa por “rigoler”. xD.



Sabede que, inda que non teñades moitas novas miñas, penso moito en vos: faltádesme, rapaces…

Un bico enorme e cúidenseme.

Sesé.

miércoles, 20 de febrero de 2008

A famili



Despóis do obrigado post a Fran, toca facelo correspondente coa familia.




Si, este post adícovolo a vos.

Porque como xa sabedes, se non fose por vos e polo voso esforzo eu non estaría aquí.

Porque o voso apoio naquelo que fago e tento facer écheme de gran importanza.



Grazas.

Sesé.

martes, 19 de febrero de 2008

Inicios

Moi boas a todos!!!!

Como podedes observar por fin decidinme a crear o blog, sen embargo mantereivos coa intriga de saber o que estou a facer por acá pois, o que quero respectar é aquelo que pensara facer ós inicios do erasmus: adicar o meu primeiro post a Fran.

"Se non fora por ti non tería este superodenador tan ben preparado e equipado conmigo e non podería estar a facer o que fago agora. Moitas gracias polo tempo que perdiches conmigo."

Un besiño.